Er schijnt gefraudeerd te worden met de rode restzakken in Maastricht. Iemand of meerdere iemanden maakt ze na en geeft ze weg of verkoopt ze. Ik denk het laatste. En de prijs ligt waarschijnlijk veel lager dan de prijs voor een door gemeente verkochte zak. Daardoor loopt de gemeente inkomsten mis. Want wie geen officiële zakken koopt, draagt niet bij aan de dekking van de kosten die worden gemaakt om het huisvuil op te halen.

De gemeente wilde weten wie de zakken namaakt en schakelde een onderzoeksbureau in.  Toen begon de ellende pas goed. Niet over de fraudeurs maar over het onderzoeksbureau en de wethouder die de opdracht voor het onderzoek had gegeven. Door al doet rumoer om niets, weet ik nog steeds niet of er nou al mensen zijn aangehouden voor het vervalsen van de stadszakken. En daar was het volgens mij op te doen.

Het woord zak heeft in de Nederlandse taal niet alleen een neutrale betekenis, ook een heel negatieve. Mijn vader zaliger, Amsterdammer in hart en nieren, had het veelvuldig over een zakkenwasser als hij iemand een zeikerd vond. En dat  gebeurde regelmatig, kan ik u vertellen. Je zakt ook voor je rijbewijs en iemand kan je laten zakken en dan is hij niet solidair met je. En wat ben jij een eeeeenorme zak, kent u ook. Als je dat naar je kop geslingerd krijgt dan ben je wel een hele grote klootzak, een variant erop. En eentje uit de bijbel, u kent dat boek wel, in zak en as zitten. Als iemand tweeduizend jaar geleden doodging in het Midden-oosten trok je een rouwkleed aan in de vorm van een zak en strooide je as over je hoofd. En zwarte Piet neemt stoute kinderen mee in een zak mee naar Spanje. En daar huiveren we zelfs op latere leeftijd nog om.

Over dat rode ding dus, die plastic vuilniszak, daar woedt nu een kleine oorlog over in Maastricht. Jawel, daar gaat heel veel tijd in zitten, daar worden vergaderingen aan gewijd, daar worden mails over geschreven. Soms naar het goede adres en soms naar een verkeerd adres. En we hebben het toch druk met elkaar, jazeker, en we zijn ook heel belangrijk in deze stad, dat weet u toch. De gemeenteraad, die mensen die u en ik hebben gekozen, zijn de baas in de stad. Niet Hoes en die wethouders, nee, staatsrechtelijk zijn die mannen en vrouwen in de raad die samen  bepalen wat er in de stad gebeurt. Dus als die ruzie maken over een onderzoek naar de rode vuilniszak, nou  dan moet het wel belangrijk zijn. Dan moeten wij respectvol zwijgend aan de kant gaan en de arena vrij maken voor dit gevecht op hoog niveau. Dan moeten wij vanzelfsprekend over anderhalf jaar weer onze stem uitbrengen op deze volksvertegenwoordigers die als betrokken burgers bereid zijn veel vrije tijd op te offeren om de stad politiek te leiden.

Vuilnisman, kan deze zak ook nog mee, krijsten Henk Spaan en Harry Vermeegen in de vorige eeuw via de VARA radio als iemand zich weer als een oetlul had gedragen.

Ik doe het Spaan en Vermeegen na. Vuilnisman, kunnen deze zakken, echte of niet echte, kunnen deze politici, deze neuzelaars, deze ruziemakers, ook mee?